โยมผู้หญิง วันก่อนฟังเทศน์เก่าๆ จากวิทยุ ที่พ่อแม่ครูจารย์พูดถึงพระโลกนาถ ที่ว่าเป็นพระอรหันต์มาจากเมืองนอก ฉันมังสวิรัติ
หลวงตา อ๋อ อันนั้นเสกตัวขึ้นเฉยๆ
โยมผู้หญิง เป็นพระที่หลวงปู่มั่นแก้ให้หรือเปล่าคะ
หลวงตา นี่เป็นท่านอาจารย์อุ่นต่างหาก โลกนาถนั้นสึกไปแล้ว ท่านอาจารย์อุ่นเอาตัวอย่างโลกนาถมาปฏิบัติมังสวิรัติ จนกระทบกระเทือนในวงคณะสงฆ์กรรมฐาน ไปที่ไหนเห็นพระฉันเนื้อฉันปลา เลยกลายเป็นว่าพระยักษ์พระผีไปหมด พอดีเผอิญเข้าไปหาพ่อแม่ครูจารย์มั่นที่หนองผือ ท่านก็ใส่เอาอย่างหนักเลยทีเดียว เอ้า ท่านอุ่นมาสอนผมหน่อย ผมเป็นพระยักษ์พระผี ใครใส่บาตรอะไรมาก็ฉันตามเรื่องตามราวของศาสดาที่สอนไว้อย่างนี้ ท่านได้เรื่องพิสดารมาจากที่ไหนเอามาสอนผมหน่อยน่ะ ผมฉันเนื้อฉันปลาอยู่ทุกวันนี้ตามศรัทธาที่เขาให้มา ไม่ขัดต่อพระวินัยผมก็ฉันตามเรื่องของพระวินัย คำว่าพระวินัย คือไม่เห็นเขาฆ่าสัตว์เพื่อตัวเอง ไม่ได้ยินว่าเขาไปฆ่าสัตว์เพื่อตัวเอง และไม่เห็นเครื่องอาวุธที่เขาไปใช้ เช่นเขาไปตกปลา เขาเอาแหผ่านไปเขาจะไปตกปลามาถวายพระ ๓ อย่างนี้เป็นอุทิสสมังสะ เนื้อเจาะจง ห้ามไม่ให้ฉัน นอกจากนั้นเขาหามาเป็นธรรมดาๆ แล้วฉันได้ตามทางของศาสดา
ท่านได้วิเศษวิโสมาจากไหน เอามาสอนผมหน่อยน่ะ ท่านสอนอาจารย์อุ่นอยู่ในตัวนั่นแหละ แต่ท่านบอกว่ามาสอนผมหน่อยๆ แล้วท่านก็ซัดลงๆ สอนผมหน่อยๆ แล้วท่านก็ซัดลงๆ ผู้นี้ออกร้อน หลังจากนั้นก็ทิ้งหมดเลย ทิ้งหมดโดยสิ้นเชิง ท่านก็เก่งเหมือนกัน เพราะท่านก็เป็นลูกศิษย์หลวงปู่มั่นมาตั้งแต่ก่อน แล้วไปหลงทิศหลงแดนไปจากพระโลกนาถนั่นแหละ ไปที่ไหนเขาเอาผ้าขาวปู อู๋ย เดินผึ่งผายบ้าตัวนั้น พระโลกนาถ ทางนี้ก็หลงไปตามเขา เอานั้นมาเป็นตัวอย่าง กระทบกระเทือนในวงคณะสงฆ์กรรมฐานมากมายก่ายกอง แล้วพระทั่วๆ ไปก็เหมือนกัน
พอดีเผอิญเข้าไปหาหลวงปู่มั่นที่หนองผือ ท่านก็ใส่เอาเสียจนเต็มเหนี่ยวนะ มีแต่ว่าเอ้าสอนผมหน่อย ซ้ำลงไปเรื่อย สอนผมหน่อย ซ้ำลงไปเรื่อย จากนั้นหมอบเลย หยุดเลย เลิกเลย ก็มีเท่านั้น ท่านอาจารย์อุ่นท่านเสียแล้ว ท่านไปเป็นลูกศิษย์ของพระโลกนาถ แล้วกลับมาหาอาจารย์เก่า คือหลวงปู่มั่นเป็นอาจารย์เก่า หลวงปู่มั่นเลยให้อาจารย์อุ่นนี้สอนท่าน ใส่เสียเปรี้ยง เอาสอนผมหน่อย ยิ่งตีลงไปๆ สอนผมหน่อย ตีเรื่อย สอนผมหน่อย ตีเรื่อย หมอบเลย จากนั้นก็ยอมรับร้อยเปอร์เซ็นต์เลย ท่านตั้งใจปฏิบัติดี ท่านเป็นคนท่าอุเทน เคยกัน สนิทสนมกับเรานะท่านอาจารย์อุ่นนี่ ท่านเมตตาเรามากอยู่ เพราะท่านทราบว่าเราอยู่กับหลวงปู่มั่นอยู่แล้ว เข้าใจแล้วเหรอ โลกนาถนั้นกับท่านอาจารย์อุ่นเกี่ยวโยงกันอย่างนี้แหละ
เข้ามากรุงเทพนี้ โหย เขาปูผ้าให้เดินสบาย ผ่าเผยโอ่อ่า หยิ่งไปในตัวด้วย ไปสึกแล้วแหละ เรื่องฉันเนื้อฉันปลานี้ก็มีในพุทธบัญญัติแล้ว พระเทวทัตมาขอพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าไม่ทำตามจึงได้แยกจากพระพุทธเจ้า ๑) ให้พระอยู่ในป่าเป็นวัตร เป็นประจำชีวิตตั้งแต่วันบวช เข้าบ้านเป็นผิด พระองค์ก็อนุญาตไม่ได้ เพราะพระเกิดมากับญาติกับโยม พระมีความเคลื่อนไหวไปมาได้ ตถาคตเองก็อยู่ได้ทั้งป่าทั้งบ้านเกี่ยวกับโลกสงสาร แน่ะ เราอนุญาตไม่ได้ ๒) ไม่ให้ฉันเนื้อฉันปลา ถ้าฉันเป็นผิด อันนี้ก็เหมือนกัน สิ่งที่เกิดมาตามที่อธิบายผ่านมาแล้ว พระองค์ยังทรงเล็งญาณดูอีกนะ เอาย่อๆ นักปฏิบัติภาวนาจะรู้เรื่องของพระพุทธเจ้าเหล่านี้ได้เต็มกำลังของตัวเอง
ขอไม่ให้ฉันเนื้อฉันปลา คือเนื้อปลาเหล่านี้ สัตว์บางประเภทๆ นี้ รายไหนตายไปเนื้อหนังของเขา เขาหวังประโยชน์จากเนื้อหนังของเขาตลอด เวลาได้นี้ไปทำบุญให้ทานเขามีหวังได้รับ ถ้าปิดเสียนี้ทางเดินของเขาที่จะได้บุญได้กุศลไม่มี ยกตัวอย่างเช่น เอ้าไม่ต้องพูดไกลละ คุณแม่แก้วก็เป็นลูกศิษย์หลวงตาบัว ลูกศิษย์หลวงปู่มั่นนั่นแหละ แกนั่งภาวนาอยู่ตอนเช้า มีบุรุษคนหนึ่งเข้ามาขอ คุณแม่ นี่ผมเป็นหมูถูกนายบินยิงอยู่ที่ภูเขาลูกนั้น ที่ห้วยทรายนะ ไปเผลอตัวถูกเขายิงตาย เวลาผมตายแล้วนี้เขาเอาเนื้อหนังมาถวาย ขอให้ฉันฉลองเมตตาให้ผมด้วย นี่เห็นไหมล่ะ ผมตายด้วยความพลั้งเผลอ คือหิวน้ำไปกินน้ำเขาฆ่าตาย เขายิง
พอตื่นเช้ามาก็เรียกหมู่เพื่อนมา ทำไมแปลกๆ อย่างนี้ มันจะจริงไหม มันเป็นอย่างนั้นเมื่อคืนนี้ แกก็เล่าให้เขาฟัง ไม่นานพวกลูกเมียของนายบินที่ฆ่าหมูตายแล้วเอาเนื้อมาถวายสำนักแม่ชี นี่เนื้ออะไร โอ๋ย เนื้อหมูนี่ไอ้บินมันไปฆ่า ได้หมูมาจากภูเขานั้นๆ เลยเอามาทำบุญให้ทาน เป็นไงเข้ากันได้ไหมล่ะ ตรงเป๋งเลย ชื่อไอ้บินจริงๆ ยิงหมูตายแล้ว ทางนี้มาบอกไว้ก่อน เวลาเขาเอาเนื้อมาทานนี้ให้ฉลองศรัทธาให้ผมหน่อย ผมจะได้มีส่วนบุญส่วนกุศลจากเนื้อนี้ ผมสุดวิสัยตายไปแล้ว บุญกุศลจะเป็นเครื่องหนุนผม เวลาเขาเอามาถวายขอให้คุณแม่ช่วยฉลองให้หน่อย
พอพระออกบิณฑบาตกลับมานี้ เขาก็เอาเนื้อหมูมา เราซักใหญ่เลยที่นี่เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นสักครู่ พูดกันยังไม่จบ มาก็เรื่องเข้ากันร้อยเปอร์เซ็นต์เลย อย่างนี้เป็นต้น เข้าใจไหม มันลึกลับ สัตว์ทั้งหลายที่ตายไปนั้นจะห้ามกันได้ยังไง เมื่อห้ามอันนี้ความมุ่งหมายของสัตว์ที่ตายไปแล้วจะไม่มีทางก้าวเดิน ไม่มีทางออก เข้าใจไหม ต้องอาศัยบุญกุศลจากเนื้อหนังของเขาที่ตายไปแล้วนั้นมาหนุนตัวเองไปอีก เข้าใจเหรอ เพราะฉะนั้นพระพุทธเจ้าจึงไม่ทรงห้ามเรื่องการฉันเนื้อฉันปลา คือพระพุทธเจ้าไม่ทรงอนุญาตคำขอของพระเทวทัต เอาสดๆ ร้อนๆ มาพูดนี่ พระพุทธเจ้าทราบด้วยญาณ อันนี้เรายกมาเพียงตัวอย่างย่อๆ เพียงเท่านี้ นี่ละเหตุที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงรับ
๓) ให้บิณฑบาตประจำขาดไม่ได้ ปรับโทษๆ ตลอด
๔) ฉันมื้อเดียว พระพุทธเจ้าไม่ทรงอนุญาตจึงแหวกแนวหนีจากพระพุทธเจ้าไป ถ้าสมควรแล้วพระพุทธเจ้าจะทรงบัญญัติไว้แล้วตั้งแต่ต้น ไม่ให้ฉันเนื้อฉันปลา พระพุทธเจ้าจะเป็นพระองค์เอกทรงห้ามก่อนใครแล้ว นี่พระองค์ไม่เห็นห้าม นี่ละเรื่องราวมันก็มีอย่างนี้ พวกสัตว์ทั่วโลกดินแดนที่เขาตายแล้ว เนื้อหนังของเขายังเป็นประโยชน์แก่เขาเองเวลาเอาไปทำบุญให้ทาน อันนี้พูดไม่ออกนะ พูดนอกๆ อย่างนี้ไม่ได้ แต่เรื่องพระญาณพระพุทธเจ้าเป็นอย่างนั้น แล้วสาวกองค์ที่มีความเชี่ยวชาญก็รู้อย่างนั้น เป็นพยานกันอย่างนั้น ค้านกันได้ยังไง นี่ละเหตุที่บรรดาพระสงฆ์ท่านได้ฉันเนื้อฉันปลา นอกจากอุทิสสมังสะ เนื้อเจาะจง ๓ อย่าง ห้าม นั่นท่านก็บอกแล้ว เขาถวายเพื่อท่านไม่ได้ ห้ามเลย อุทิสสมังสะ เนื้อเจาะจง ฆ่ามาเพื่อนี้ๆ พอทราบแล้วอย่าฉัน ท่านยังมีแยกอีกว่า ถ้าองค์ไหนไม่ทราบก็ฉันได้อยู่ แต่องค์ทราบแล้วห้ามฉัน ฉันปรับอาบัติ นั่นท่านมีขั้นๆ ไปอย่างนี้ เอาละที่นี่พอ ให้พร
หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
วันที่ 26 มิถุนายน 2547 เวลา 8:00 น.
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
http://www.luangta.com
สมาธิเป็นเหตุเกิดปัญญา 