หัวใจพุทธศาสนา คือมัชฌิมาปฏิปทาอยู่ตรงกลาง การปฏิบัติ ระบบการปฏิบัติที่อยู่ตรงกลางอยู่ตรงกลาง นี้โดยหลักการพื้นฐานทั่วไปก็คือไม่จมกาม และก็ไม่แห้งแล้งจนเรียกว่าแผดเผา นี่หลักทั่วไปที่สอนในชั้นแรก นับตั้งแต่ขั้นศีลธรรมต่ำ ๆ ขึ้นไป ก็ได้หมายความว่า ไม่ตึงและไม่หย่อน คือไม่จนกามจนเปียกแฉะ และก็ไม่ตึงเครียดจนไหม้เกรียม ศึกษาข้อนี้ให้เข้าใจดี จะรู้จักว่าตรงกลางอยู่ที่ตรงไหน แล้วเราก็จะได้รู้จักไอ้ที่ตรงกลาง แล้วก็จะสอนเด็ก ๆ ให้รู้จักอยู่ตรงกลางไปเสียตั้งแต่ต้น
พ่อแม่น่ะมักจะรักลูกจนลืมตัว อยากให้ลูกได้กินของอร่อยที่สุด แพงเท่าไรก็ได้ อยากให้ได้เล่นของเล่น ที่แพงที่สุดเท่าไหรก็ได้ แล้วก็พาไปกินไปเล่น ไปใช้ของที่แพงที่สุดด้วยความรักลูก อย่างนี้เท่ากับสอนผิดแล้ว คือเท่ากับสอนให้ไม่ดำเนินในสายกลางแล้ว วัฒธรรมนี้ผิดแล้ว อาตมาอยากจะพูดว่าอย่างนี้ วัฒธรรมรักลูกเท่าไรเท่ากัน เท่าไรเท่ากัน นี่เป็นวัฒธรรมที่ผิดแล้ว ควรจะบอกเด็กทารกเหล่านั้นให้รู้ว่า เท่าไรพอดี หรือบอกว่าไอ้นี้เขามีไว้สำหรับทำให้เราโง่ สวยมากอร่อยมากและติดฉลากไว้แพง ก็บอกลูกเด็ก ๆ ว่าอย่ากินเลย อันนี้เขาไว้สำหรับให้เราโง่ เขาให้เรายากจน เด็ก ๆ ก็ไม่อยากได้ เด็ก ๆ ก็ไม่ร้องไห้จะเอา ถ้าทำอย่างนี้ก็เรียกว่าสอนหัวใจพุทธศาสนาให้แก่ลูกเด็ก ๆ ในขั้นทารกมาแล้วเลย ซึ่งจะได้ดำเนินไปอย่างถูกต้อง อยู่อย่างสายกลาง ที่จริงก็มีในหลักสูตรเรียน แต่ว่าสอนกันไม่ถูกต้อง บางทีก็มีระเบียบว่าไม่ให้ใช้ของแพง ไม่ให้ใช้ของสวย นี้ก็ถูกต้องแต่มันไม่เคยสำเร็จประโยชน์ เด็ก ๆ ยังไปรบกวนเงินของพ่อแม่ มาซื้อหาของแพง ของที่ดีกว่าคนอื่น ชนะคนอื่นอยู่นั่นเอง มันก็เป็นการฝังความผิดพลาดลงไปในจิตใจ ผิดหลักพุทธศาสนาไปในทางจิตใจ ไม่ใช่สายกลาง
พุทธทาสภิกขุ
คู่มือพุทธศาสนา
สมาธิเป็นเหตุเกิดปัญญา 